آرتروز مفصل فاست، همچنین به عنوان آرتروپاتی فاست یا دژنراسیون مفصل فاست شناخته می شود، وضعیتی است که با تخریب مفاصل فاست در ستون فقرات مشخص می شود. مفاصل فاست مفاصل کوچکی هستند که بین مهره‌های مجاور و پشت آن قرار دارند و امکان حرکت و ثبات ستون فقرات را فراهم می‌کنند.
استئوآرتریت یک شکل رایج از آرتریت است که زمانی رخ می‌دهد که غضروفی که مفاصل را تحت فشار قرار می‌دهد به مرور زمان فرسوده شود. در مورد استئوآرتریت مفصل فاست، غضروف در مفاصل فاست به تدریج خراب می شود و منجر به درد، سفتی و از دست دادن تحرک در ناحیه آسیب دیده می شود.
تشخیص استئوآرتریت مفصل فاست معمولاً شامل معاینه فیزیکی، بررسی تاریخچه پزشکی و آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، ام آر آی یا سی تی اسکن است. هدف از درمان تسکین درد، بهبود عملکرد و کند کردن پیشرفت دژنراسیون مفصل است.
علائم آرتروز مفصل فاست
علائم می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما به طور کلی شامل موارد زیر است:
درد موضعی: شایع ترین علامت درد در ناحیه آسیب دیده ستون فقرات است. درد معمولاً به عنوان یک احساس کسل کننده و دردناک توصیف می شود. درد ممکن است با حرکات یا فعالیت های خاصی که به مفصل فشار وارد می کند، مانند خم شدن به عقب یا چرخش ستون فقرات، بدتر شود.
سفتی: افراد مبتلا به استئوآرتریت مفصل فاست اغلب دچار سفتی در ناحیه آسیب دیده می شوند. این سفتی ممکن است در صبح یا پس از دوره‌های طولانی بی تحرکی آشکارتر شود و حرکت یا خم شدن ستون فقرات را دشوار کند.
دامنه حرکت محدود: با تحلیل رفتن مفاصل فاست، دامنه حرکت در ناحیه آسیب دیده ستون فقرات ممکن است محدود شود. این محدودیت می‌تواند انجام فعالیت‌های معمولی مانند خم شدن و چرخش ستون فقرات را چالش‌برانگیز کند.
حساسیت: مفاصل فاست آسیب دیده ممکن است در لمس حساس باشند. فشار ملایمی که به ناحیه اطراف مفصل وارد می شود می تواند باعث ایجاد درد شود.
درد انتشاری: در برخی موارد، درد ناشی از آرتروز مفصل فاست ممکن است به نواحی دیگر بدن سرایت کند. این می تواند زمانی اتفاق بیفتد که مفصل تحلیل رفته اعصاب نخاعی مجاور را فشرده یا تحریک کند و باعث ایجاد دردی شود که به باسن، باسن یا ران ها می رسد. این نوع درد به درد ارجاعی معروف است.
اسپاسم عضلانی: در پاسخ به آسیب مفصل و درد همراه، عضلات اطراف مفاصل فاست آسیب دیده ممکن است دچار اسپاسم شوند. این اسپاسم ها می توانند بیشتر به درد و سفتی کمک کنند.
توجه به این نکته مهم است که شدت و علائم خاص می تواند بسته به میزان دژنراسیون مفصل و فرد متفاوت باشد.
دلایل آرتروز مفصل فاست
سن: استئوآرتریت مفصل فاست با افزایش سن بیشتر می شود. ساییدگی مفاصل در طول زمان می تواند منجر به دژنراسیون و ایجاد آرتروز شود.
استرس و ضربه مکانیکی: استرس مکرر روی مفاصل فاست، مانند وضعیت نامناسب، تکنیک‌های بلند کردن نامناسب، یا فعالیت‌های شغلی که شامل حرکات تکراری است، می‌تواند به فرسودگی مفصل کمک کند. تروما، مانند تصادف اتومبیل یا زمین خوردن نیز می تواند به مفاصل فاست آسیب برساند و منجر به آرتروز شود.
عوامل ژنتیکی: شواهدی وجود دارد که نشان می دهد برخی عوامل ژنتیکی می توانند خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهند، از جمله آرتروز مفصل فاست. این عوامل ژنتیکی ممکن است ساختار و یکپارچگی غضروف مفصل را تحت تأثیر قرار دهند و آن را مستعد آسیب قرار دهند.
ناهنجاری های مفصلی: ناهنجاری های ساختاری ستون فقرات، مانند ناهماهنگی، ناهنجاری ها یا بی ثباتی، می تواند فشار بیشتری را بر مفاصل فاست وارد کند و منجر به ساییدگی و پارگی سریع شود.
چاقی: وزن اضافی بدن می تواند بار روی مفاصل فاست را افزایش دهد و باعث استرس بیشتر و تسریع روند تحلیل رفتن شود.
بیماری های مفصلی: سایر بیماری های مفصلی، مانند آرتریت روماتوئید یا نقرس، می توانند مفاصل فاست را تحت تاثیر قرار دهند و به ایجاد آرتروز کمک کنند.
روشهای درمان
داروها: مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) ممکن است به کاهش درد و التهاب کمک کنند. داروهای تجویزی، مانند شل کننده های عضلانی یا مسکن های قوی تر، ممکن است در موارد شدید توصیه شوند.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپی موثرترین روش درمان آرتروز مفصل فاست است. فیزیوتراپیست می تواند یک برنامه ورزشی برای تقویت عضلات پشتیبان ستون فقرات، بهبود انعطاف پذیری و ارتقای وضعیت بهتر بدن طراحی کند. آنها همچنین ممکن است از تکنیک هایی مانند درمان دستی، گرما یا سرما درمانی یا تحریک الکتریکی برای تسکین درد و بهبود عملکرد استفاده کنند.
متخصصان ما در مرکز فیزیوتراپی سعادت آباد با مدیریت دکتر ایمان کمالی حکیم خدمات تخصصی فیزیوتراپی ستون فقرات را ارائه می دهند. درمان آنلاین و فیزیوتراپی در منزل نیز برای آن دسته از عزیزانی که امکان مراجعه حضوری به کلینیک فیزیوتراپی سعادت آباد را ندارند ارائه می شود.
مدیریت وزن: حفظ وزن سالم برای کاهش استرس روی مفاصل فاست مهم است. کاهش وزن اضافی، در صورت لزوم، می تواند به کاهش علائم و کند کردن آسیب مفصل کمک کند.
وسایل کمکی: استفاده از وسایل کمکی مانند کمربندهای طبی می تواند به تسکین علائم کمک کند.
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) : این تزریق حاوی فاکتورهای رشد است که ممکن است باعث بهبودی و کاهش التهاب شود.
زمانی که درمان‌های محافظه‌کارانه نمی‌توانند تسکین دهند، معمولاً جراحی آخرین راه حل محسوب می‌شود.
بیشتر بخوانید :
درمان سندرم پیریفورمیس با فیزیوتراپی
