انواع تنگی کانال نخاعی
تنگی ستون فقرات یک وضعیت دردناک است که بر ستون فقرات تأثیر می گذارد. به طور کلی می تواند در هر ناحیه ای از ستون فقرات ایجاد شود، اگرچه معمولاً در نواحی کمر، مرکزی یا گردنی، یعنی قسمت های فوقانی، مرکزی و تحتانی دیده می شود، اما حتی در این دسته های وسیع، انواع مختلفی از تنگی نخاعی وجود دارد.
تنگی کانال نخاعی ممکن است بطور مادرزادی وجود داشته باشد و یا ممکن است در سنین میانسالی و سالمندی ایجاد شود و سبب بروز علائم و عوارضی همچون احساس درد در کمر یا گردن (بسته به محل بیماری) و انتشار آن به دیگر اندام ها و همچنین ضعف و بی حسی دست ها و پاها شود.
انواع تنگی کانال نخاعی
تنگی سوراخ کانال نخاعی
این شایع ترین نوع تنگی است که می تواند در هر قسمت از ستون فقرات یعنی در قسمت فوقانی، مرکزی یا تحتانی رخ دهد و زمانی ایجاد می شود که ریشه عصبی هنگام خروج از کانال نخاعی از طریق سوراخی به نام سوراخ جانبی فشرده شود. فشردگی ناشی از خار استخوان، فتق دیسک یا حتی بافت اسکار یا قطعه ای از غضروف است. فشردگی ریشه عصب از جایی است که درد منشا می گیرد.
تنگی کانال نخاعی کمری
تنگی ستون فقرات کمری زمانی اتفاق می‌افتد که کانال نخاعی باریک می شود و اعصاب را که از قسمت پایین کمر به سمت پاها حرکت می‌کنند، فشرده می کند. گاهی اوقات می‌توان آن را در افراد جوان یافت، اما معمولاً یک بیماری ناشی از روند پیری است، زمانی که مفاصل فاست تحلیل می روند و دیسک های بین مهره‌ای نیز دچار ساییدگی و پارگی می شوند. با افزایش سن، دیسک ها بسیار کمتر اسفنجی می شوند و ممکن است به داخل کانال نخاعی بیرون بزنند.
شایع ترین سن برای ایجاد این نوع تنگی نخاعی، سن بالای ۶۰ سال است. اسپوندیلولیستزی دژنراتیو معمولاً با تنگی ستون فقرات کمری همراه است. این عارضه در اثر لغزش مهره‌ای روی مهره دیگر ایجاد می شود.
تنگی کانال نخاعی گردنی
از دیگر انواع تنگی کانال نخاعی است که به طور کلی در صورتی اتفاق می افتد که کانال نخاعی باریک شود و در نتیجه طناب نخاعی را فشرده کند. تنگی کانال نخاعی گردن به قسمت بالایی پشت بر خلاف کمر که در ناحیه تحتانی ستون فقرات است، اشاره دارد.
باز هم این معمولاً نتیجه مستقیم فرآیند پیری است. با افزایش سن، دیسک ها حالت اسفنجی خود را از دست می دهند و نقش آنها به عنوان یک نوع ضربه گیر دشوارتر می شود. به طور همزمان رباط ها و استخوان هایی که ستون فقرات را تشکیل می دهند ممکن است ضخیم شده و انعطاف پذیری کمتری داشته باشند. نتیجه این است که کانال نخاعی باریک می شود و در صورت فشرده شدن نخاع درد به دنبال دارد.
اگرچه به عنوان ناشی از افزایش سن نامیده می شود، اما شایع ترین سن برای ابتلا به این بیماری بین ۴۰ تا ۶۰ سالگی است، بنابراین بیشتر برای افراد در اواخر میانسالی یا اوایل سالمندی مشکل ساز است تا برای افراد. که در سن بازنشستگی به بعد هستند.
جالب توجه است که این وضعیت در مردان بیشتر از زنان رخ می دهد، اگرچه مشخص نیست که چرا این مورد است، اگرچه یک نظریه رایج این است که مردان بیشتر احتمال دارد وزنه های سنگین تری بلند کنند و در نتیجه دیسک ها بیشتر مستعد این هستند. ساییدگی و پارگی و خود ستون فقرات ضخیم تر و کمتر انعطاف پذیر می شود. هنگامی که ساییدگی و پارگی قابل توجه است و ستون فقرات ضخیم تر است، تنگی می تواند ایجاد شود.
روشهای درمان
بیشتر موارد تنگی نخاعی را می توان با ترکیبی از درمان های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، داروهای ضد درد، اصلاح فعالیت ها و تزریق اپیدورال درمان کرد. هنگامی که درد شدید است و یا مشکلات عصبی با وجود درمان های غیرجراحی قابل کنترل نباشند جراحی به عنوان آخرین گزینه انجام خواهد گرفت.
فیزیوتراپی
یک برنامه مناسب فیزیوتراپی و ورزش جزء تقریباً هر فرآیند درمان انواع تنگی کانال نخاعی است. در حالی که تمرینات تنگی کانال نخاعی درمان نیستند، برای بیماران مهم است که در حد تحمل فعال باقی بمانند و به دلیل عدم تحرک اضافی ضعیف نشوند.
پزشک ممکن است یک برنامه فیزیوتراپی تحت نظارت را تجویز کند. پس از یک دوره منظم فیزیوتراپی، بیشتر افراد می توانند با تسکین علائم به فعالیت های سابق خود برگردند. نکته کلیدی این است که به آرامی شروع کنید و در طول زمان قدرت و تحمل خود را ایجاد کنید.
داروها
استفاده از داروهای مسکن و ضدالتهاب برای کمک به تسکین علائم انواع تنگی کانال نخاعی موثر است ، در صورت درد شدید ممکن است تزریق داروهای استروئیدی در فضای اپیدورال توصیه شود.
اصلاح فعالیت
توصیه می شود از فعالیت هایی که علائم تنگی نخاعی را بدتر می کند خودداری کنید. برای تنگی کمر، بیماران معمولاً در حالت خم شدن به جلو راحت‌تر هستند. به عنوان مثال، یک اصلاح فعالیت توصیه شده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- راه رفتن در حالت خم شدن و تکیه دادن به واکر یا سبد خرید به جای راست راه رفتن
- دوچرخه سواری ثابت (تکیه به جلو روی فرمان) به جای پیاده روی برای ورزش
برخی از افراد ممکن است با استفاده از بریس گردن یا کمربند احساس آرامش کنند، که می تواند به جلوگیری از حرکت دردناک ستون فقرات کمک کند. اگرچه، پوشیدن بریس معمولاً فقط برای دوره های کوتاه مدت توصیه می‌شود تا از تغییر شرایط بیشتر عضلات جلوگیری شود، که می‌تواند منجر به حمایت کمتر از ستون فقرات و درد بیشتر شود.
کلمات مرتبط :
درمان تنگی کانال نخاعی – فیزیوتراپی برای تنگی کانال نخاعی – فیزیوتراپی در منزل – فیزیوتراپی در سعادت آباد
