سندرم پیریفورمیس عارضه ای شایع است که به دلیل انقباض و گرفتگی عضله پیریفورمیس رخ می دهد و معمولا سبب وارد شدن فشار بر عصب سیاتیک و بروز علائم درد سیاتیک می شود. عضله پیریفورمیس عضله کوچکی است که در عمق لگن و باسن قرار گرفته است و از یک طرف به استخوان ساکروم یا خاجی و از طرف دیگر به قسمت های بالایی استخوان ران متصل است. در بسیاری از موارد دردهای مزمن ناحیه لگن به دلیل انقباض عضله پیریفورمیس رخ داده و مشکلات زیادی را برای بیمار ایجاد می کند. این سندرم در سنین ۳۰ تا ۵۰ سال شیوع بالاتری دارد و میزان شیوع آن رد بین خانم ها بسیار بیشتر از آقایان است و اغلب همراه با دردهای ناحیه کمر است که این امر تشخیص آن را دشوار می کند.
عصب سیاتیک از به هم پیوستن ریشه های عصبی که از استخوان ساکروم خارج میشوند درست میشود و سپس این عصب از زیر عضله پیریفورمیس عبور میکنند به همین دلیل انقباض عضله پیریفورمیس سبب بروز علائم شبه سیاتیک می شود.
علائم سندرم پیریفورمیس
سیاتیک علامت اصلی سندرم پیریفورمیس است. علائم دیگر عبارتند از:
- حساسیت یا درد مبهم در باسن
- گزگز یا بی حسی در باسن و پشت ساق پا
- مشکل در نشستن
- درد ناشی از نشستن که با ادامه نشستن بدتر می شود
- دردی که با فعالیت بدتر می شود
- درد پایین تنه که آنقدر شدید است که ناتوان کننده می شود
- درد معمولاً فقط یک طرف پایین تنه را تحت تأثیر قرار می دهد. اما همچنین می تواند در هر دو طرف به طور همزمان رخ دهد.
دلایل سندرم پیریفورمیس
عضله پیریفورمیس تقریباً در هر حرکتی که با پایین تنه انجام می دهید، از راه رفتن گرفته تا جابجایی وزن از یک پا به پای دیگر، درگیر است. زیر عضله عصب سیاتیک قرار دارد. این عصب از قسمت تحتانی ستون فقرات شما از پشت ساق پا به سمت پای شما می رود.
آسیب یا تحریک عضله پیریفورمیس می تواند باعث اسپاسم عضلانی شود. همچنین ممکن است عضله در اثر اسپاسم متورم یا سفت شود. این به عصب زیر آن فشار وارد می کند و باعث درد می شود.
استفاده بیش از حد می تواند باعث تورم یا آسیب عضله شود. اسپاسم عضلانی ممکن است ناشی از:
- نشستن برای مدت طولانی
- بیش از حد ورزش کردن
- دویدن، راه رفتن، یا انجام فعالیت های تکراری دیگر
- ورزش کردن
- بالا رفتن از پله ها
- بلند کردن اجسام سنگین
تروما همچنین می تواند باعث تحریک و آسیب عضلانی شود. این ممکن است ناشی از:
- تصادفات اتومبیل
- چرخش ناگهانی لگن
- زخم های نافذ
روش های درمان
از فعالیت هایی که باعث درد می شود، مانند دوچرخه سواری یا دویدن، خودداری کنید. بعد از از بین رفتن درد می توانید این فعالیت ها را از سر بگیرید. هنگام انجام ورزش یا سایر فعالیت های بدنی حتما از فرم و تجهیزات مناسب استفاده کنید.
از داروهای مسکن مانند ایبوپروفن (Motrin، Advil)، ناپروکسن (Aleve، Naprosyn) یا استامینوفن (Tylenol) برای درد استفاده کنید.
یخ و گرما را امتحان کنید. هر چند ساعت یکبار به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه از کیسه یخ استفاده کنید. کیسه یخ را در یک حوله بپیچید تا از پوست خود محافظت کنید. بسته سرد را با یک پد گرمایشی در تنظیم کم جایگزین کنید. بیش از ۲۰ دقیقه هر بار از پد حرارتی استفاده نکنید.
دستورالعمل های پزشک خود را برای انجام حرکات کششی خاص دنبال کنید. حرکات کششی و تمرینات می تواند عضله پیریفورمیس را آرام کرده و تقویت کند.
هنگام نشستن، ایستادن یا رانندگی از وضعیت مناسب استفاده کنید. صاف بنشینید و سست نشوید.
پزشک شما ممکن است شل کننده های عضلانی را تجویز کند. این کار باعث شل شدن عضله می شود تا بتوانید آن را ورزش کرده و کشش دهید. تزریق داروهای استروئیدی به این ناحیه نیز ممکن است کمک کند.
پزشک شما همچنین ممکن است فیزیوتراپی را با تمرکز بر تقویت عضلات و هسته مرکزی برای کاهش درد و اسپاسم عضلانی توصیه کند. فیزیوتراپی و تمرین درمانی موثرترین روش در بهبود علائم این بیماری است.انجام نرمش های کششی بر روی عضله پیریفورمیس کمک زیادی به کاهش و از بین بدن انقباض در این عضله می کند.تمرینات تقویتی نیز با تقویت عضله پیریفورمیس به بهبودش رایط بیمار کمک می کند. الکتروتراپی ، اولتراسوند ، تکنیک های درمان دستی و ماساژ و استفاده از لیزر پرتوان و تراکشن در کنار تمرینات ورزشی توسط فیزیوتراپیست برای کمک به درمان این عارضه و تسکین علائم آن مورد استفاده قرار می گیرند.
به عنوان آخرین راه حل، ممکن است ارائه دهنده شما جراحی را برای آزادسازی عضله و کاهش فشار روی عصب توصیه کند.
کلمات مرتبط :
درمان سندرم پیریفورمیس – درمان درد سیاتیک – فیزیوتراپی سیاتیک – فیزیوتراپی در سعادت آباد – دکتر فیزیوتراپی – لیزر پرتوان در سعادت آباد
