فیزیوتراپی آسیب نخاعی
آسیب های نخاعی (SCI) را می توان به عنوان یک رویداد تروماتیک یا غیر تروماتیک تعریف کرد که منجر به آسیب عصبی می شود که بر عملکرد حرکتی، حسی و تنفسی و همچنین عملکرد مثانه، روده و جنسی تأثیر می گذارد. وقفه عصبی همچنین بر فشار خون، یکپارچگی پوست و توانایی تنظیم دما تأثیر می گذارد.
آسیب نخاعی نه تنها بر سلامت جسمی و روحی افراد تأثیر می گذارد، بلکه تأثیر قابل توجهی بر خانواده ها، جوامع و سیستم های مراقبت های بهداشتی در سراسر جهان دارد.
آسیب نخاعی معمولاً منجر به پاراپلژی یا تتراپلژی می شود. پاراپلژی از دست دادن عملکرد حرکتی و یا حسی در اندام تحتانی و تنه است. در حالی که تتراپلژی شامل اندام های فوقانی به حرکت و یا از دست دادن حسی اندام تحتانی و تنه می شود.این مهم است که همه فیزیوتراپیست ها مفاهیم زیر و ارتباط آنها با فرآیند مدیریت را درک کنند.
بارزترین پیامد آسیب نخاعی (SCI) فلج است. با این حال، SCI همچنین پیامدهای گسترده ای برای بسیاری از عملکردهای بدن، از جمله مثانه، روده، تنفس، قلبی عروقی و عملکرد جنسی دارد. همچنین پیامدهای اجتماعی، مالی و روانی دارد و استعداد افراد را نسبت به عوارض کلیوی اواخر عمر و همچنین آسیب های اسکلتی عضلانی، درد، پوکی استخوان و سایر مشکلات افزایش می دهد.
افراد مبتلا به SCI نه تنها به مراقبت های اولیه پزشکی و توانبخشی نیاز دارند، بلکه به دسترسی مداوم به محیط های مناسب با صندلی چرخدار و مراقبت های خانگی، تجهیزات، حمل و نقل، اشتغال و حمایت مالی مناسب نیز نیاز دارند. فیزیوتراپیست ها مجموعه ای از مشکلات مختلف مربوط به SCI را درمان می کنند و بسیاری از سیستم های بدن را درگیر می کنند، حتی اگر آسیب شناسی زمینه ای ماهیت عصبی داشته باشد.
این مرور اصول توانبخشی فیزیوتراپی را برای افراد مبتلا به SCI و شواهدی را که بر اثربخشی مداخلات فیزیوتراپی رایج استفاده میشود، تشریح میکند. روی سه مشکل رایج تمرکز دارد: ضعف، انقباضات و کنترل ضعیف حرکتی. در اینجا فقط مرحله توانبخشی مورد بحث قرار می گیرد، اگرچه فیزیوتراپیست ها نیز بلافاصله پس از آسیب و در جامعه پس از ترخیص بیماران از بیمارستان نقش مهمی دارند.
مدیریت فیزیوتراپی آسیب نخاعی
مدیریت حاد و توانبخشی آسیب نخاعی به سطح و نوع آسیب نخاع بستگی دارد. افراد مبتلا به آسیب نخاعی اغلب نیاز به درمان اولیه در بخش مراقبتهای ویژه دارند که فرآیند توانبخشی معمولاً در مراقبتهای حاد شروع میشود و پس از آن درمان طولانیمدت در یک بخش تخصصی آسیب نخاعی انجام میشود.
مدیریت یک فرد مبتلا به آسیب نخاعی پیچیده و مادام العمر است که نیازمند یک رویکرد چند رشته ای است. یک برنامه توانبخشی عملکردی، هدف گرا، میان رشته ای باید فرد مبتلا به آسیب نخاعی را قادر سازد تا زندگی کامل و مستقلی که ممکن است داشته باشد. فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتار و زبان درمانی، پرستاران توانبخشی، مددکاران اجتماعی، روانشناسان و سایر متخصصان بهداشت و مراقبت های اجتماعی به عنوان یک تیم تحت هماهنگی یک متخصص طب فیزیکی یا توانبخشی کار می کنند تا در مورد اهداف با فرد تصمیم گیری کنند و برنامه ای برای ترخیص تهیه کنند. که برای سطح آسیب و شرایط افراد مناسب است.
مراحل کلیدی در مدیریت آسیب نخاعی
- ارزیابی آسیب ها، محدودیت های فعالیت و محدودیت های مشارکت
- تعیین اهداف مرتبط با محدودیت های فعالیت و محدودیت های مشارکت
- شناسایی آسیب های کلیدی که دستیابی به اهداف را محدود می کند
- شناسایی و اجرای درمان های فیزیوتراپی (تقویت، تحرک مفاصل، رشد مهارت های حرکتی، آمادگی قلبی عروقی، عملکرد تنفسی، مدیریت درد)
- اندازه گیری نتیجه درمان ها
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی آسیب نخاعی – فیزیوتراپی در سعادت اباد – فیزیوتراپی ستون فقرات – فیزیوتراپی کمردرد
