رادیکولوپاتی چیست؟

رادیکولوپاتی چیست؟

رادیکولوپاتی وضعیتی است که زمانی رخ می دهد که ریشه عصبی تحریک یا فشرده شود. این می تواند باعث درد، بی حسی و ضعف در ناحیه ای از بدن شود که ریشه عصب تامین می کند. رادیکولوپاتی می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود، از جمله:

فتق دیسک: بیرون زدگی دیسک کمر وضعیتی است که در آن مواد نرم و درونی دیسک نخاعی به بیرون نشت کرده و به ریشه عصبی فشار می آورد.
خارهای استخوانی: خارهای استخوانی توده‌های استخوانی هستند که می‌توانند روی مهره‌ها ایجاد شوند و به ریشه‌های عصبی فشار وارد کنند.
تنگی کانال نخاعی: تنگی نخاع وضعیتی است که در آن کانال نخاعی باریک می شود و به ریشه های عصبی فشار وارد می کند.
تروما: ضربه به ستون فقرات نیز می تواند باعث رادیکولوپاتی شود.

رادیکولوپاتی می تواند هر ریشه عصبی در ستون فقرات را درگیر کند، اما شایع ترین نوع رادیکولوپاتی، رادیکولوپاتی گردنی است که ریشه های عصبی در گردن را تحت تاثیر قرار می دهد. انواع دیگر رادیکولوپاتی عبارتند از:

رادیکولوپاتی توراسیک: این نوع رادیکولوپاتی ریشه های عصبی وسط پشت را تحت تاثیر قرار می دهد.
رادیکولوپاتی کمری: این نوع رادیکولوپاتی ریشه های عصبی در قسمت پایین کمر را تحت تاثیر قرار می دهد.
رادیکولوپاتی ساکرال: این نوع رادیکولوپاتی ریشه های عصبی در پایه ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می دهد.

عوامل خطر رادیکولوپاتی چیست؟

ریشه‌ های عصب نخاعی فشرده می‌توانند در هر سطحی از C1-2 رخ دهند، که تعیین ناحیه‌ای است که مربوط به بالای گردن است، تا S4-5، که مربوط به پایه ستون فقرات است. گفته می شود، شایع ترین نواحی آسیب دیده L4-5 و L5-S1 در ناحیه کمر و C5-6 و C6-7 در گردن هستند.

رادیکولوپاتی ناشی از تحریک ریشه های عصبی نخاعی در گردن رادیکولوپاتی گردنی نامیده می شود. در ناحیه کمر، رادیکولوپاتی کمری نامیده می شود.

اگر کم تحرک هستید و یا اگر زیاد رانندگی می کنید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به رادیکولوپاتی هستید. نشستن دیسک های شما را فشرده می کند، که ممکن است باعث فتق و متعاقب آن تحریک ریشه های عصبی شود.

عوامل دیگری که ممکن است خطر ابتلا به رادیکولوپاتی را افزایش دهند عبارتند از: 

• سرفه مزمن
• بارداری
• بلند کردن اجسام سنگین
• اضافه وزن
• سیگار کشیدن

علائم رادیکولوپاتی چیست؟

علائم رادیکولوپاتی بسته به محل ریشه عصبی آسیب دیده می تواند متفاوت باشد. با این حال، برخی از علائم رایج عبارتند از:

درد: رادیکولوپاتی می تواند باعث درد در گردن، کمر، بازوها یا پاها شود. درد ممکن است تیز، سوزش یا درد باشد.
بی حسی: رادیکولوپاتی همچنین می تواند باعث بی حسی در گردن، پشت، بازوها یا پاها شود. بی حسی ممکن است ثابت یا متناوب باشد.
ضعف: رادیکولوپاتی می تواند باعث ضعف در عضلاتی شود که توسط ریشه عصبی آسیب دیده تامین می شوند. این می تواند حرکت دست یا پای آسیب دیده را دشوار کند.
تغییرات رفلکس: رادیکولوپاتی همچنین می تواند باعث تغییر در رفلکس در بازو یا پای آسیب دیده شود.
مشکل در تعادل: رادیکولوپاتی همچنین می تواند باعث ایجاد مشکل در تعادل شود. این به این دلیل است که ریشه عصبی آسیب دیده ممکن است در حس عمقی، که حس موقعیت بدن است، نقش داشته باشد.

رادیکولوپاتی بر اساس علائم بیمار و معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. پزشک همچنین ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند ام آر آی یا سی تی اسکن را برای تایید تشخیص تجویز کند.

روشهای درمان

درمان رادیکولوپاتی گردنی و کمری به صورت غیر تهاجمی آغاز می شود. در واقع، بررسی ها نشان می دهد که 75٪ تا 90٪ از افرادی که رادیکولوپاتی گردن در آن ها تشخیص داده می شود بدون جراحی بهبود می یابند. در حالی که درمان‌ های محافظه‌کارانه می‌توانند فعال یا غیرفعال باشند، استفاده تهاجمی از مجموعه‌ای از درمان‌ های فعال مانند فیزیوتراپی، که عموماً شامل یک رویکرد چند رشته‌ای است که نیاز به مشارکت بیمار دارد، بهترین نتایج را به دست می‌آورد.

• فیزیوتراپی می تواند به شما کمک کند تا عضلات خود را کشش و تقویت کنید و ثبات مرکزی را ایجاد کنید. همچنین ممکن است در حین فیزیوتراپی کشش داشته باشید.
• بی حرکت کردن ستون فقرات گردنی با استفاده از بریس و گردن بند طبی به بهبود مناسب بافت های نرم کمک می کند.
• اگر یک روش غیرجراحی نتواند درد را پس از 6 تا 12 هفته کاهش دهد، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید. انتخاب روش احتمالاً به نوع و محل آن بستگی دارد

پیش آگهی رادیکولوپاتی به علت بیماری و شدت علائم بستگی دارد. اکثر موارد رادیکولوپاتی را می توان با اقدامات محافظه کارانه با موفقیت درمان کرد. با این حال، برخی موارد ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.

پیشگیری از رادیکولوپاتی

هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از رادیکولوپاتی وجود ندارد، اما مواردی وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر انجام دهید، مانند:

• حفظ وزن سالم
• ورزش منظم
• پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین
• وضعیت بدنی مناسب هنگام انجام فعالیت ها
• ترک سیگار