خار پاشنه

خار پاشنه ، توده های استخوانی هستند که از قسمت زیرین استخوان پاشنه بیرون زده اند. در حالی که ممکن است دردناک و ناراحت کننده به نظر برسد، بسیاری از افراد مبتلا به خار پاشنه پا هیچ علامتی را تجربه نمی کنند. با این حال، هنگامی که علائم ظاهر می شوند، می توانند باعث ناراحتی قابل توجهی شوند و فعالیت های روزانه مانند راه رفتن و ایستادن به مدت طولانی را مختل کنند.

خار پاشنه معمولاً در امتداد فاسیای کف پا تشکیل می شود، نوار ضخیمی از بافت که استخوان پاشنه را به انگشتان پا متصل می کند و قوس پا را پشتیبانی می کند. مکانیسم دقیق تشکیل خار پاشنه به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که با التهاب مزمن و میکروتروما به فاسیای کف پا مرتبط است.

فیزیوتراپی و شاک ویو تراپی از روشهای موثر در مدیریت خار پاشنه هستند که در کلینیک فیزیوتراپی سعادت آباد توسط متخصصان ما ارائه می شود.

انواع خار پاشنه

• خارهای پاشنه پا: اینها رایج ترین نوع هستند که در قسمت زیرین استخوان پاشنه قرار دارند.
• خار پاشنه خلفی: این خارها در پشت استخوان پاشنه ایجاد می شوند.

علائم خار پاشنه

علامت اولیه خار پاشنه پا درد پاشنه پا است که اغلب به شرح زیر است:

احساس درد تیز یا احساس ضربه چاقو: درد می‌تواند شدید و ناگهانی باشد، به‌ویژه هنگام برداشتن اولین قدم‌ ها در صبح یا بعد از یک دوره استراحت.
درد ضربان دار: یک درد مبهم و مداوم ممکن است در طول روز وجود داشته باشد، به خصوص در هنگام ایستادن طولانی مدت یا راه رفتن.
تشدید درد بعد از فعالیت: درد با فعالیت بدنی، مانند دویدن، پریدن، یا ایستادن برای مدت طولانی بدتر می شود.
تسکین درد با استراحت: درد ممکن است با استراحت کاهش یابد، اما با از سرگیری فعالیت می تواند به سرعت برگردد.
حساسیت: ناحیه اطراف پاشنه ممکن است در لمس حساس باشد.
تورم: تورم خفیف ممکن است در ناحیه پاشنه پا وجود داشته باشد.
مشکل در راه رفتن: در موارد شدید، درد پاشنه پا می تواند راه رفتن را دشوار یا حتی غیرممکن کند.

نکته مهم: بسیار مهم است که به یاد داشته باشید وجود خار پاشنه لزوما به این معنی نیست که شما درد را تجربه خواهید کرد. بسیاری از افراد بدون هیچ علامتی دارند.

علل و عوامل خطر

علت دقیق تشکیل خار پاشنه همیشه مشخص نیست، اما عوامل متعددی می‌توانند در ایجاد آن نقش داشته باشند:

• فاشیای کف پا: این بیماری که با التهاب فاسیای کف پا مشخص می شود، به شدت با تشکیل خار پاشنه در ارتباط است. فشار مکرر روی فاسیای کف پا می تواند منجر به درد و التهاب شود و در نهایت باعث شود بدن استخوان اضافی را به شکل خار پاشنه در بیاورد.
• استفاده بیش از حد: فعالیت هایی که فشار زیادی به پا وارد می کنند، مانند دویدن، پریدن، یا ایستادن طولانی مدت، می توانند خطر این عارضه را افزایش دهند.
• کفش: پوشیدن کفش هایی با قوس ناکافی یا جذب ضربه می تواند به رشد خار پاشنه کمک کند.
• چاقی: اضافه وزن فشار بیشتری به پا وارد می کند و خطر ابتلا به فاسیای کف پا و خار پاشنه را افزایش می دهد.
• عوامل بیومکانیکی: برخی ناهنجاری‌ های پا، مانند صافی کف پا یا قوس‌ های بلند، می‌ توانند توزیع وزن را تغییر داده و فشار روی فاسیای کف پا را افزایش دهند.
• سن: خار پاشنه در افراد میانسال و مسن بیشتر شایع است.

تشخیص خار پاشنه معمولاً شامل ترکیبی از موارد زیر است:

• معاینه فیزیکی: پزشک پاهای شما را با تمرکز بر حساسیت، تورم و دامنه حرکت معاینه می کند.
• سابقه پزشکی: پزشک شما در مورد علائم، سابقه پزشکی و عوامل سبک زندگی شما سوال خواهد کرد.
• تست های تصویربرداری: اشعه ایکس می تواند وجود خار پاشنه را تایید کند و سایر شرایط را رد کند. ممکن است از سونوگرافی برای ارزیابی وضعیت فاسیای کف پا استفاده شود.

درمان خار پاشنه پا

هدف اصلی درمان خار پاشنه ، کاهش درد و بهبود عملکرد است. گزینه های درمانی بسته به شدت علائم و عوامل فردی متفاوت است.

درمان غیر جراحی:

• استراحت: اجتناب از فعالیت هایی که درد را تشدید می کنند بسیار مهم است.
• یخ درمانی: قرار دادن کمپرس یخ روی ناحیه آسیب دیده به مدت 15 تا 20 دقیقه هر بار، چند بار در روز، می تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.
• تمرینات کششی: تمرینات کششی برای عضلات ساق پا و فاسیای کف پا می تواند انعطاف پذیری را بهبود بخشد و تنش را کاهش دهد.
• ارتز: ارتزهای سفارشی می توانند از قوس پشتیبانی کنند و فشار را مجدداً توزیع کنند و استرس روی فاسیای کف پا را کاهش دهند.
• مسکن های بدون نسخه: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.
• فیزیوتراپی: یک فیزیوتراپ می تواند شما را از طریق تمرینات و کشش های خاص برای بهبود انعطاف پذیری، قدرت و دامنه حرکت راهنمایی کند.
• درمان با امواج شوک برون بدنی (ESWT): شاک ویو تراپی روش غیر تهاجمی شامل ارسال امواج شوک به ناحیه آسیب دیده، بهبود بافت و کاهش التهاب است.

درمان جراحی:

جراحی معمولاً برای مواردی که درمان‌های محافظه‌ کارانه نتوانسته‌ اند تسکین کافی را ارائه دهند، اختصاص دارد. جراحی در موارد نادر، ممکن است جراحی برای برداشتن خار پاشنه و کاهش فشار روی فاسیای کف پا ضروری باشد.

در حالی که همیشه نمی توان از خار پاشنه پیشگیری کرد، اقدامات خاصی می تواند خطر ابتلا به آن را کاهش دهد:

• حفظ وزن سالم: حفظ وزن سالم می تواند استرس پا را کاهش دهد و خطر ابتلا به فاسیای کف پا را کاهش دهد.
• پوشیدن کفش‌ های حمایتی: کفش‌ هایی را انتخاب کنید که دارای قوس‌های خوب، جذب ضربه و تناسب راحت باشند.
• تمرینات کششی و تقویتی: تمرینات کششی و تقویتی منظم برای پاها و ساق پاها می تواند انعطاف پذیری و ثبات را بهبود بخشد.
• اجتناب از استفاده بیش از حد: به تدریج شدت و مدت فعالیت هایی که به پاها استرس وارد می کنند افزایش دهید.
• استفاده از کفش‌ های مناسب برای فعالیت‌ ها: از کفش‌ هایی استفاده کنید که برای فعالیت‌ های خاص طراحی شده‌ اند، مانند کفش‌ های مخصوص ورزش و کفش‌ های پیاده‌روی برای زمان راه رفتن.