گرفتگی عضلات کمر یا اسپاسم عضلات کمر به دلیل یک انقباض ناگهانی و غیرارادی عضله در پاسخ به استفاده بیش از حد از عضله ، کشیدگی بیش از حد و … رخ می دهد. اسپاسم عبارت است از انقباض خودبه‌خودی و غیرطبیعی یک عضله و هنگامی که در کمر و نزدیک نخاع یا ریشه‌های عصبی رخ می دهد، می‌تواند بسیار دردناک باشد این عارضه معمولا در نزدیکی طناب نخاعی یا ریشه های عصبی نخاعی رخ می دهد و در صورتی که سبب وارد شدن فشار بر آن ها شود می تواند منجر به بروز عوارض زیادی از جمله درد شدید شود. این عارضه می تواند در نتیجه آسیب دیدگی عضلات ، تاندون ها و رباط های کمر و یا مشکلات جدی تری مانند بیرون زدگی دیسک کمر باشد. انجام فعالیت ورزشی سنگین بدون آمادگی قبلی و یا انجام فعالیت شدید و ناگهانی مانند بلند کردن یک جسم بسیار سنگین از مهم ترین عواملی هستند که ریسک بروز این آسیب را به همراه دارند.
کم آبی بدن و کمبود املاحی همچون پتسیم نیز در افزایش ریسک گرفتگی عضلات بدن از جمله عضلات کمر نقش دارند. در صورتی که گرفتگی عضلات کمر بدلیل بیماری هایی همچون بیرون زدگی دیسک کمر باشد می تواند عوارض زیادی را به دلیل آسیب ریشه های عصبی نخاعی به همراه داشته باشد.
علائم همراه با گرفتگی عضلات کمر
- احساس درد در کمر که ممکن است به لگن و پاها نیز منتشر نشود
- ناتوانی در خم راست کردن کمر
- احساس درد و خشکی در گردن
- خشکی کمر که سبب کاهش انعطاف پذیری آن می شود.
- درد ، بی حسی و گزگز کردن باسن و پاها
دلایل و عوامل خطر
مشکلات اسکلتی عضلانی:
استفاده بیش از حد و فشار: فعالیت‌های مکرر، بلند کردن اجسام سنگین، یا انجام ورزش‌های شدید بدون گرم کردن و سرد کردن مناسب می‌تواند باعث فشار بیش از حد عضلات پشت شما شود و منجر به پارگی‌های میکروسکوپی و التهاب شود. این تحریک در تلاش برای محافظت از خود در برابر آسیب بیشتر باعث اسپاسم عضلات کمر می شود.
ضعف و عدم تعادل عضلانی: عضلات ضعیف مرکزی، به ویژه عضلات شکم و کمر، نمی توانند به اندازه کافی از ستون فقرات شما حمایت کنند. این فشار بیش از حد به عضلات اطراف وارد می کند و آنها را در حین حرکات ساده مستعد گرفتگی می کند. به طور مشابه، عدم تعادل بین گروه‌های عضلانی مخالف (مانند همسترینگ سفت و عضلات چهارسر ران ضعیف) می‌تواند منجر به وضعیت نامناسب و استرس ناهموار در پشت شود و خطر گرفتگی عضلات را افزایش دهد.
رگ به رگ شدن و کشیدگی: حرکات ناگهانی و شدید یا تکنیک‌های بلند کردن نامناسب می‌تواند باعث رگ به رگ شدن (پارگی رباط) یا کشیدگی (پارگی عضلات) در پشت شود. این آسیب ها می توانند باعث اسپاسم عضلانی به عنوان بخشی از روند بهبودی بدن شوند.
اختلالات دیسک: بیماری دژنراتیو دیسک، فتق دیسک یا برآمدگی دیسک می تواند اعصاب ستون فقرات را تحریک یا فشرده کند. این تحریک می تواند باعث درد شود و گاهی اوقات به عنوان پاسخ باعث اسپاسم عضلانی در پشت شود.
آرتریت مفصل فاست: مفاصل فاست مفاصل کوچکی بین مهره‌ها هستند که ثبات را ایجاد می‌کنند. با گذشت زمان، آرتریت در این مفاصل می تواند باعث التهاب و درد شود که گاهی منجر به اسپاسم عضلانی در عضلات اطراف می شود.
دیگر دلایل
مشکلات وضعیتی:
وضعیت نامناسب: خم شدن، قوز کردن، یا حفظ وضعیت نامناسب برای مدت طولانی، فشار بی موردی را بر عضلات کمر وارد می کند. این فشار مزمن در نهایت می تواند منجر به خستگی و گرفتگی عضلات شود.
سفتی در عضلات اطراف: سفتی در باسن، همسترینگ یا باسن می‌تواند عضلات پشت شما را بکشد و باعث شود آنها سخت‌تر کار کنند و مستعد گرفتگی شوند.
کم آبی و عدم تعادل الکترولیت:
کم آبی بدن: بدن شما برای عملکرد مناسب ماهیچه ها به آب کافی نیاز دارد. هنگامی که شما کم آب هستید، ماهیچه های شما مایعات لازم را برای عملکرد بهینه دریافت نمی کنند. این می تواند منجر به خستگی عضلانی، گرفتگی و حتی اسپاسم عضلات کمر شود.
عدم تعادل الکترولیت: الکترولیت هایی مانند پتاسیم، کلسیم و منیزیم برای عملکرد عضلات و انتقال عصبی ضروری هستند. کمبود این الکترولیت ها می تواند عملکرد صحیح ماهیچه های شما را مختل کند و خطر گرفتگی عضلات را افزایش دهد.
سایر عوامل موثر:
استرس و اضطراب: استرس مزمن می تواند منجر به تنش عضلانی در سراسر بدن، از جمله پشت شود. این تنش در نهایت می تواند به گرفتگی عضلانی ختم شود.
شرایط پزشکی: برخی شرایط پزشکی مانند تنگی ستون فقرات، سنگ کلیه و حتی اختلالات عصبی گاهی اوقات می توانند باعث گرفتگی عضلات پشت شوند.
داروها: برخی داروها مانند دیورتیک ها می توانند منجر به عدم تعادل الکترولیت و کم آبی بدن شوند و در نتیجه خطر گرفتگی عضلات را افزایش دهند.
درمان گرفتگی عضلات کمر
درمان این عارضه به دلیل آن که ممکن است ناشی از یک بیماری جدی مانند بیرون زدگی دیسک کمر باشد از اهمیت زیادی برخوردار است و برای جلوگیری از بروز عوارض جبران ناپذیز ناشی از این مشکلات بهتر است در کمترین زمان ممکن تحت درمان قرار بگیرد.
برای بهبود اسپاسم عضلات کمر استراحت دادن به کمر از طریق خوابیدن به پشت می تواند موثر واقع شود.
قرار دادن کمرپس یخ بر روی محل دردناک در کمر نیز در کاهش درد ناشی از این گرفتگی موثر است.
فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی یکی از بهترین روش های درمان گرفتگی عضلات کمر و کمک به درمان عامل بوجود آورنده آن است.
تکنیک های منوال تراپی ، الکتروتراپی ، درای نیدلینگ ، تکارتراپی ، لیزر پرتوان و تمرین درمانی از موثرترین راهکارهای فیزیوتراپی در درمان این عارضه هستند که با مراجعه به کلینیک فیزیوتراپی سعادت آباد می توانید از آن ها بهره مند شوید.
فیزیوتراپی همچنین روش موثری در درمان دیسک کمر و تنگی کانال نخاعی است که در بسیاری از موارد منجر به بهود وضعیت بیمار می شود.
ماساژ کمر برای درمان اسپاسم این ناحیه، سبب بهبود جریان خون، کاهش خشکی عضلات، افزایش دامنه حرکتی و افزایش میزان آندروفین در بدن که به کاهش احساس درد کمک می کند خواهد شد.
فیزیوتراپی برای اسپاسم عضلات کمر
فیزیوتراپی می‌تواند به تسکین درد و اسپاسم عضلات کمر و همچنین جلوگیری از عود مجدد آن کمک کند.
روش‌های فیزیوتراپی برای اسپاسم عضلات کمر:
- تمرینات کششی: فیزیوتراپیست ممکن است تمرینات کششی ملایمی را برای عضلات کمر شما تجویز کند. این تمرینات به افزایش انعطاف‌پذیری عضلات و کاهش اسپاسم کمک می‌کنند.
- تمرینات تقویتی: فیزیوتراپیست ممکن است تمرینات تقویتی را برای عضلات کمر و شکم شما تجویز کند. این تمرینات به تقویت عضلات و بهبود ثبات و پشتیبانی از کمر کمک می‌کنند.
- ماساژ: ماساژ می‌تواند به تسکین درد و اسپاسم عضلات کمر کمک کند.
- تحریک الکتریکی: تحریک الکتریکی می‌تواند به شل شدن عضلات اسپاسم شده و تسکین درد کمک کند.
- گرما یا سرما: گرما یا سرما می‌توانند به تسکین درد و التهاب کمک کنند.
- طب سوزنی: طب سوزنی یک روش سنتی چینی است که می‌تواند به تسکین درد و اسپاسم عضلات کمر کمک کند.
مزایای فیزیوتراپی برای گرفتگی عضلات کمر:
- تسکین درد: فیزیوتراپی می‌تواند به تسکین درد و اسپاسم عضلات کمر کمک کند.
- افزایش انعطاف‌پذیری: فیزیوتراپی می‌تواند به افزایش انعطاف‌پذیری عضلات کمر و بهبود دامنه حرکتی شما کمک کند.
- تقویت عضلات: فیزیوتراپی می‌تواند به تقویت عضلات کمر و شکم شما و بهبود ثبات و پشتیبانی از کمر کمک کند.
- جلوگیری از عود مجدد: فیزیوتراپی می‌تواند به شما در یادگیری نحوه صحیح حرکت و جلوگیری از آسیب‌های آینده کمک کند.
