روشهای تسکین کمر درد : کمردرد بسیار شایع است، به ویژه در بزرگسالان بین ۳۰ تا ۵۰ سال. ناراحتی در ناحیه کمر می تواند مزمن یا مداوم باشد. همچنین می تواند یک وضعیت ناگهانی و مختصر باشد که به عنوان کمردرد حاد شناخته می شود. کمردرد دردی است که در ناحیه پایین کمر احساس می‌شود. این درد می‌تواند در یک نقطه خاص یا در ناحیه وسیع‌تری از کمر احساس شود. کمردرد می‌تواند حاد (کوتاه‌مدت)، مزمن (طولانی‌مدت) یا عودکننده باشد.
دلایل بروز کمردرد بسیار متنوع هستند و می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
اختلالات مکانیکی:
دیسک کمر: دیسک‌های بین مهره‌ای که به عنوان بالشتک‌های ستون فقرات عمل می‌کنند، ممکن است بر اثر فشار، پارگی یا بیرون زدگی ایجاد درد کنند.
گرفتگی عضلات: اسپاسم عضلات کمر می‌تواند باعث درد و سفتی شود.
آرتروز ستون فقرات: ساییدگی و پارگی مفصل‌های بین مهره‌ای می‌تواند باعث درد و محدودیت حرکتی شود.
فتق دیسک: بیرون‌زدگی بخشی از دیسک بین مهره‌ای به سمت کانال نخاعی می‌تواند به اعصاب فشار وارد کرده و باعث درد، بی‌حسی و ضعف شود.
سندرم فاست: التهاب مفاصل کوچک بین مهره‌ای می‌تواند باعث درد در کمر و باسن شود.
علل درونی:
عفونت‌ها: عفونت استخوان‌ها، دیسک‌ها یا مفصل‌های ستون فقرات می‌تواند باعث درد شود.
تومورها: تومورهای خوش‌خیم یا بدخیم در ستون فقرات می‌توانند باعث درد و فشردگی اعصاب شوند.
شکستگی‌ها: شکستگی مهره‌ها، معمولاً بر اثر ضربه یا پوکی استخوان، می‌تواند باعث درد شدید شود.
علل التهابی:
اسپوندیلیت آنکیلوزان: یک بیماری التهابی مزمن است که باعث التهاب مفاصل ستون فقرات می‌شود.
آرتریت روماتوئید: این بیماری خودایمنی می‌تواند باعث التهاب مفاصل ستون فقرات شود.
علل دیگر:
بارداری: تغییرات هورمونی و افزایش وزن در دوران بارداری می‌تواند باعث درد کمر شود.
استرس و اضطراب: تنش عضلانی ناشی از استرس می‌تواند باعث درد کمر شود.
وضعیت نامناسب بدن: نشستن یا ایستادن طولانی‌مدت در وضعیت نامناسب می‌تواند به کمر فشار وارد کند.
فعالیت‌های فیزیکی سنگین: بلند کردن اجسام سنگین یا انجام حرکات ناگهانی می‌تواند باعث آسیب به کمر شود.
بیماری‌های مزمن: برخی بیماری‌ها مانند دیابت، پوکی استخوان و بیماری‌های قلبی-عروقی می‌توانند با افزایش خطر کمردرد همراه باشند.
روشهای تسکین کمر درد
استراحت
برای مقابله با درد به کمر خود استراحت دهید. بسته به شدت علائم، این ممکن است به معنای کاهش سطح فعالیت شما برای چند روز باشد. استراحت در بستر دیگر برای درمان کمردرد توصیه نمی شود مگر برای مدت کوتاه. دراز کشیدن به پشت با یک بالش زیر زانو کمک می کند تا کمر در وضعیت خنثی قرار گیرد. همچنین ممکن است با دراز کشیدن روی زمین در حالی که زانوهای خود را با زاویه ۹۰ درجه خم کرده و روی صندلی تکیه داده اید، کمی آرامش پیدا کنید. با این حال، برای مدت طولانی استراحت نکنید. بسیاری از موارد کمردرد در عرض چند روز برطرف می شود. دوره های طولانی بی تحرکی در واقع می تواند باعث ضعیف شدن عضلات شما شود.
استفاده از گرما یا یخ
کمردرد را با کمپرس سرد یا گرم درمان کنید. به گفته NINDS، شواهد نشان می دهد که استفاده از کیسه های یخ و گرما می تواند تحرک شما را افزایش داده و درد را کاهش دهد. برای کاهش التهاب، یک کیسه یخ یا سبزیجات یخ زده را روی نواحی حساس کمرتان قرار دهید. حتما کیسه یخ را در حوله بپیچید تا از پوست خود در برابر سرمازدگی محافظت کنید. می توانید با خیال راحت چند بار در روز به مدت ۲۰ دقیقه یا بیشتر از یخ در یک زمان استفاده کنید. پس از چند روز درمان سرد به شکل پد گرم کننده یا حمام گرم، به گرما تغییر دهید. گرما باعث شل شدن ماهیچه های سفت می شود که باعث درد شما می شوند.
مسکن های OTC برای تسکین کمر درد
مسکن‌های بدون نسخه (OTC) یک گزینه درمانی غیرتهاجمی برای کمردرد هستند. داروهایی مانند ناپروکسن، ایبوپروفن و استامینوفن در کاهش درد و تورم مرتبط با کمردرد مرتبط با عضلات موثرترین هستند. با این حال، داروهای OTC کمتر احتمال دارد علائم ناشی از فشرده سازی عصب یا مشکلات دیسک را کاهش دهد. اگر پس از چند روز استراحت، کمپرس سرد یا گرم و مسکن های OTC احساس بهتری نداشتید، با پزشک خود تماس بگیرید.
داروهای تجویزی
پزشک شما ممکن است داروهای قوی‌تری را برای تسکین کمردرد مزمن تجویز کند که با گزینه‌های OTC کمکی نمی‌کند. داروهای ضد افسردگی، مواد مخدر مانند کدئین و داروهای ضد تشنج ممکن است برای درمان کمردرد استفاده شود.
درمان دردهای عصبی مانند سیاتیک که ناشی از برآمدگی دیسک در قسمت پایین کمر است، با داروهای خوراکی دشوار است. برای این نوع ناراحتی، کورتیکواستروئیدها و داروهای بیهوشی ممکن است برای کاهش التهاب تزریق شود. کورتیکواستروئیدها ممکن است به صورت عضلانی، خوراکی یا تحت فلوروسکوپی (به عنوان تزریق استروئید اپیدورال-ESI) تزریق شوند. هنگامی که تورم عصب کاهش می یابد، معمولاً کمی تسکین پیدا می کنید.
ورزش از موثرترین روشهای تسکین کمر درد
وقتی کمرتان درد می کند، ممکن است ورزش آخرین چیزی باشد که به ذهنتان می رسد. با این حال، فعالیت بدنی یک راه موثر برای بهبود سریعتر درد و درد است.تمرینات ورزشی عضلات شکم و پشت شما را تقویت می کند که از ستون فقرات شما حمایت می کنند. هرچه این ماهیچه ها قوی تر شوند، کمتر تحت تاثیر کمردرد قرار خواهید گرفت. شنا و پیاده روی نیز راه های عالی برای حفظ سلامت کمر و همچنین حفظ وزن مناسب هستند. اضافه وزن در کمردرد نقش دارد زیرا فشار بیشتری به مفاصل شما وارد می کند.
کشش، اولتراسوند و TENS
اگر کمردرد شما به درمان های معمولی پاسخ نمی دهد، ممکن است لازم باشد گزینه های جایگزین را در نظر بگیرید.
کشش از یک سیستم وزنه استفاده می‌کند تا ستون فقرات شما را تراز کند و احتمالاً به دیسک‌های لغزیده کمک می‌کند تا به جای خود بازگردند. اولتراسوند شامل ماساژ بافت‌های نرم اطراف آسیب کمر با امواج صوتی است که عضلات را گرم می‌کند و باعث شل شدن و بهبود سریعتر آن‌ها می‌شود. تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS) تحریک الکترونیکی اعصاب از طریق الکترودهایی است که روی پوست شما قرار می گیرد. الکتریسیته سیگنال های درد را که از طریق مسیرهای عصبی عبور می کنند، مسدود می کند.
عمل جراحی
افراد نسبتا کمی برای کمردرد مزمن و شدید نیاز به جراحی دارند. با این حال، اگر سایر روشهای تسکین کمردرد موفقیت آمیز نباشند ، جراحی آخرین گزینه خواهد بود.
قطعات کوچک دیسک که شکسته یا متلاشی شده اند را می توان با جراحی برداشت تا فشار از مسیرهای عصبی برداشته شود. مهره‌های آسیب دیده یا غیرطبیعی که باعث کمردرد می‌شوند ممکن است با هم ترکیب شوند تا کمر شما صاف شود و به شما کمک کند تحرک را دوباره به دست آورید. جراحی کمر، مانند هر روش جراحی دیگری، خطراتی را به همراه دارد. این تنها به عنوان آخرین راه حل استفاده می شود، مگر اینکه کنترل روده یا مثانه از دست رفته باشد یا هر گونه از دست دادن عصبی وجود داشته باشد.
